HOXE 24 DE FEBREIRO LEMBRAMOS A ROSALÍA DE CASTRO
ALGÚN ALUMNADO LE POESÍAS DE ROSALÍA
CURIOSIDADES DE ROSALÍA DE CASTRO
Rosalía de Castro, nada o 24 de febreiro de 1837 en Santiago de Compostela, foi unha poeta e novelista española que compuxo a súa obra tanto en castelán como en galego. É considerada unha das figuras emblemáticas do Rexurdimento galego e precursora da poesía española moderna.
-Foi bautizada co nome de María Rosalía Rita, presentándose como filla de pais descoñecidos.
-Dende moi nova, compuxo os seus primeiros versos, aos 12 anos, Cancións galegas. A escritora tomou conciencia da dureza da vida do campesiño galego e coñeceu o mundo rural galego (lingua, costumes, crenzas ou cancións) que tanto influíu na súa obra titulada “Cantares Gallegos” (1863).
-Tamén se considera unha precursora do feminismo, porque a través dalgunhas das súas obras denunciou o inxusto papel das escritoras, como se pode ver na súa Carta a Eduarda: "Nunca deixes pasar a oportunidade de dicirche que as mulleres deben deixar a pluma e revisar os calcetíns dos seus maridos ".
-O poeta
Juan Ramón Jiménez sempre eloxiou a obra de Rosalía, considerándoa como a
antecesora da revolución poética.
-Nunca tivo boa saúde, o seu médico principal D. Maximino Teijeiro dedicoulle un libro, describíndoa como "a eterna paciente".
-Casada con Murguia, tivo sete fillos, dous dos cales morreron - Adriano Honorato, aos 19 meses cando caeu dunha mesa e Valentina, que naceu morta.
-O último billete de 500 pesetas, emitido en 1979, presentaba no anverso o retrato de Rosalía de Castro, que se convertería, xunto con Isabel la Católica, no único personaxe non alegórico retratado no anverso dun billete propiamente español.
-Un avión de Iberia, así como uno de Salvamento Marítimo recibiron o seu nome( Rosalía de Castro).
-O 17 de maio Dia das Letras Galegas, data en homenaxe a Rosalía de Castro pola publicación do primeiro exemplar da obra Cantares Galegos, è a data no inicio do Rexurdimento, o nacemento cultural galego.
-En decembro do 2019 a unha estrela do firmamento puxerónlle o nome de Rosália de Castro por votación popular.
-O instituto situado cerca da alameda de Santiago de Compostela chámase I.E.S Rosália de Castro.
Os ‘ choqueiros’, personaxes típicos de Monte Alto que celebraban o entroido baixo a prohibición franquista. Aínda que xurdiron con este motivo, hoxe en día os choqueiros son traxes que predominan do entroido da Coruña que tras revolver nos seus armarios nos dos seus amigos, elixen a vestimenta máis peculiar que atopen e saen á rúa disfrazados. No entroido coruñés o principal é deixar voar a túa imaxinación buscando o traxe máis disparatado e colorido para asombrar ao público facendo o menor investimento económico posible.
En Salcedo, parroquia de Pobra do Brollón (Lugo), un veciño disfrázase con peles de animais simulando a figura dun oso que percorre as rúas en compañía dos seus serventes tratando de asustar aos veciños e visitantes. Esta figura ancestral espértase despois de haber hibernado, abandona a súa cova e encárgase de embarrar a todo aquel que se cruza no seu camiño. Unha vez tenos baixo o seu poder, tira ao chan e fita aos ollos ás súas vítimas antes embadurnarlas con feluxe. Ver a nenos e maiores escapando do Oso de Salcedo e dos seus secuaces é o máis habitual, durante este Entroido tan peculiar da provincia de Lugo.
A Ribeira Sacra, terra de bo viño e marabillosas paisaxes, e máis concretamente a comarca de Chantada enchese de cor e música para gozar do Entroido co seu personaxe máis popular, os volantes.
No caso de Cobres (Pontevedra), as madamas e os galáns son os personaxes típicos do entroido, acompañados por unha charanga percorren a zona levando consigo a festa e o baile. Esta caracterización destaca pola ostentación dos seus traxes que representan un rango social e económico da época.
En Verín os personaxes máis destacados son os cigarróns, unha caracterización que se remonta ao século XVI e que se di que a súa orixe provén dun impopular recadador de impostos dos Condes de Monterrei. Destacan por levar unha máscara feita de madeira e pintada, na que resaltan as cellas, as fazulas, o bigote e un amplo sorriso. Visten con camisa branca, gravata e unha chaquetilla.
Os vellarróns son un disfrace e máscara de entroido típica do pobo de Castrelo de Cima no municipio de Riós (Ourense). Cunha vestimenta moi colorida e un cinto de esquilas, estes personaxes saían en grupo a pedir diñeiro ou viandas para posteriormente darse un festín. Acompañando aos vellarróns ían outros personaxes como a Madama, muller adornada con roupas elegantes e o Farrangón, home disfrazado con roupas vellas e coa cara tapada, que era o encargado de recoller os aguinaldos que lles daban os veciños. En ocasións concretas as máscaras eran acompañadas de cans disfrazados.